Wereldwijd moet de CO₂-uitstoot drastisch verlaagd worden om de aarde niet te veel op te laten warmen en zo de Parijse klimaatdoelstellingen te halen. De hoeveelheid CO₂ die we tot 2050 nog in de atmosfeer mogen brengen is beperkt. Met dat potje in het achterhoofd, is het wel duidelijk dat de wereld op te grote voet leeft.
Op dit congres gaan we in op de urgentie van CO2 reductie, lichten we de budgetbenadering verder toe en gaan we samen aan de slag om de gehele bouwkolom de goede kant op te helpen.
We naderen de 1,5 graad opwarming, blijkt uit onderzoek van het IPCC. Dat heeft ook gevolgen voor de Paris Proof-aanpak. Want grootschalige renovatie zorgt op lange termijn voor minder uitstoot, maar op korte termijn juist meer.
Tijdens het congres gaan we in hoe de gebouwde omgeving kan toewerken naar een integrale Paris Proof-gebouwde omgeving. Daarbij kijken we niet alleen naar de operationele emissie van het gebouw, maar ook naar de zogenaamde materiaalgebonden emissies (embodied carbon). Immers kost het produceren van bouwmaterialen, om gebouwen duurzaam te renoveren en bijvoorbeeld te isoleren, veel CO₂ in de vorm van materiaalgebonden emissies. Zo geeft de productie van beton een enorme CO₂-uitstoot. Datzelfde geldt voor het produceren van staal, aluminium en zonnepanelen.
NIBE (Nederlands Instituut voor Bouwbiologie en Ecologie voerde in 2020 in opdracht van DGBC een verkenning uit naar hoeveel CO₂-budget wordt opgeslokt door het renoveren en verduurzamen van de gebouwen in Nederland en welke mogelijkheden er zijn om deze grote en noodzakelijke opgave binnen het nog beschikbare budget te houden